İlk söz

Bugün karar verdim blog oluşturmaya. Öyle pat diye olmadı elbette. Nihan sayesinde karar verdim buna. O ki gayet samimi ve hem karmaşık hem anlaşılır olabilen yazılar yazabilen üniversiteden arkadaşım. Güzel insan yani kısacası.




...




Yazmayı severim, çok severim. İnsan neden yazar peki?

İnsan yalnız olduğunda yazar belki.

Belki kimsenin kendini anlamayacağını düşündüğünde bir tür dışavurumdur bu yazma.

Bazen konuşma yerine geçer.

Bazen içinde birikmiş olanları bir çırpıda anlatma yöntemidir bu yazma.

Bütün adaletsizlikleri, hukuksuzlukları, ülkeyi, karmakarışık duyguları, insanı, sevgiyi, sevgiliyi yazmadır bu yazma.

Yazmak rahatlatır insanı, olağan çatışmalardan, psikolojik baskılardan kurtulma biçimidir bazen değil çoğu zaman; öyledir öyle.

Yazmak güzel şeydir.

Kendinden bir parça doğurmaktır yazmak.




...




Peki ben neler yazarım bu blogta orasını bilmem. Aklıma ne eserse; bazen denemeler, bazen sohbetler, bazen küçücük hikayeler, bazen şiirler... Rüzgar ne taraftan eserse o tarafı anlatan sözcükler elbet bulurum.

Ben yazarım, okurum.